۱۳۹۳ اسفند ۱۰, یکشنبه

یک فرضیه درباره طراحی انتخاباتی دلواپس‌ها

چرا وزیر بهداشت نقطه کانونی تمرکز مخالفان دولت است؟
پاسخش به یک حقه انتخاباتی ساده باز می‌گردد. موفقیت کلیدی و مردمی روحانی در داخل حول بهداشت و سلامت بوده است. در کل‌کل‌های انتخاباتی برای زیرسؤال بردن یک اقدام موفق رقیب (که دست‌کم خودش می‌گوید موفق بوده است) سه راه وجود دارد:
1- اصل آن اقدام موفق زیر سؤال برود که اینکه بگوییم انجام نشده است وشعارش داده شده است.
2- اینکه اصل اقدام را بپذیریم ولی درباره مفید بودنش تردید کنیم
3- اینکه اصالت آن را زیرسؤال ببریم و بگوییم این اقدام موفق نتیجه مؤلفه‌های دیگری بوده است.
***
اقدامات دولت در حوزه بهداشت و سلامت قابل کتمان نیست و ارزش‌گذاری مثبتی هم از سوی جامعه داشته است به همین دلیل راه حل سوم مورد توجه قرار می‌گیرد؛ اینکه همه جا جار بزنیم: همه اینها نتیجه توانمندی‌های وزیر بهداشت بوده است.
***
ابزار عملی این‌کار در رسانه‌های دلواپس چه بوده است:
1ح برجسته‌سازی فوق‌العاده او نسبت به سایر وزرای کابینه ( مثلا در یک دوره زمانی کوتاه تمام رسانه‌های اصولگرا با او مصاحبه کردند).
2- فاصله‌گذاری میان او و سایر اعضای کابینه: که بهانه‌اش باید جور شود. یک‌بار سرسیگار با تعمت‌زاده و یک‌بار سر ریزگردها با ابتکار و همینطور گام به گام
و در نهایت در بزنگاه مورد نیاز جداکردن وزیر از آقای روحانی و روکردن او به عنوان ناجی مردم با انبوهی از افتخارات
***
پی‌نوشت تاکیدی: اصلا و ابدا منظورم این نیست که خود ایشان در چنین طراحی‌ای نقش دارند و برنامه‌ای در کار است. اما دست‌کم می‌توان حدس زد که چنین طراحی‌ای شده است. الله اعلم.

هیچ نظری موجود نیست: